Neyzen Tevfik
24 Mart 1879da Bodrumda doğdu, 28 Ocak 1953te İstanbulda öldü. Asıl ismi Tevfik Kolaylı. İzmir Urlada amatör bir neyzenden nota ve usul bilgileri öğrenerek başladığı ney çalışmalarını kendi kendine geliştirdi. İzmir İdadisinden bitirmeden ayrıldı. Farsça öğrendi. İzmir Mevlevihanesine girdi. Burada Eşref, Tokadizade Şekib, Tevfik Nevzat, Abdülhalim Memduh gibi şairlerle tanıştı. Şair Eşrefin etkisiyle şiir yazmaya başladı. İlk şiiri 1989da Muktebes gazetesinde yayımlandı. 1989da İstanbula geldi. Fethiye Madresesinde 4 yıl öğrenim gördü. Mehmet Akifle tanıştı ve ondan Arapça, Farsça, Fransızca dersleri aldı. Dönemin önde gelen müzisyenleri Kanuni Hacı Arif Bey, Tamburi Cemil Bey ve Udi Nevres Bey ile dostluk kurdu. Galata ve Kasımpaşa mevlevihanelerine devam etti. 1902de Bektaşi dervişi oldu. 1903te padişah ve saray çevresine yönelttiği yergiler nedeniyle baskı görmeye başladı. Mısıra kaçtı. İskenderiye ve Kahirede yaşadı. Gıyabında idama mahkum edildi. Bir süre Kaygusuz Sultan Bektaşi Tekkesinde saklandı. 1913te II. Meşrutiyetin ilanından sonra İstanbula döndü. Hastalığı ve içkiye düşkünlüğü nedeniyle birçok kez Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinde tedavi gördü. Nefî ve Eşreften sonra üçüncü büyük yergi ve taşlama ustası olarak bilinir. Oldukça eski bir dil kullanması nedeniyle güç anlaşıldı. Yergilerini genellikle siyasal ve dinsel baskıya, çıkarcılığa yöneltti. Toplumdaki tüm haksızlıkları çekinmeden dile getirdi. Bilinen tek bestesi "Nihavent Saz Semaisi"dir.
ESERLERİ :
ŞİİR :
Hiç (1919)
Azab-ı Mukaddes (1949)
Bugün 141 ziyaretçi (322 klik) kişi burdaydı!