Kenan Hulusi

Kenan Hulusi (d. 1906, İstanbul - ö. 1943, Adapazarı) Cumhuriyet döneminde kurulan Yedi Meşaleciler adlı topluluk üyesi ve hikayeci.

Biyografi :

İstanbul doğumlu olan sanatçı İstanbul Erkek Lisesini bitirdikten sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde yüksek öğrenimini yaptı. 1934 yılında Vakit Gazetesi'nde işe başladı. 1943 yılında Adapazarı’nda yedeksubaylığını yaparken, bir tifüs salgınında öldü.

Sanatı :

Öğrencilik yıllarında edebiyat dünyasına adım atan yazar, ilk hikayelerini Servet-i fünun -Uyanış dergisinde çıkarır.Daha sonra aynı dergideki altı arkadaşı ile birlikte Yedi Meşaleciler adlı topluluğu kurarlar. Kenan Hulusi, toplulukta tek hikaye yazarıdır ve 1928 yılında bir antoloji hazırlar.
Toplam beş hikaye kitabı yayınlayan yazar, “Osmanoflar” romanı ve kısa hikayelerinin birçoğu gazete sayfalarında kaybolup gitmiştir. Gazeteciliğinin de etkisiyle küçük hikaye tarzını benimseyen Kenan Hulusi, Cumhuriyet döneminde korku türünde örnekler veren ilk hikayecidir.

Eserleri :

Ölümünden sonra yayınlanan kitapları derleme, yeniden basım vs. olmaktadır.

• Osmanoflar (1938)
• RBK Pansiyonu (1942)
• Yedi Meşale (ortak kitap) (1928)
• Bir Yudum Su (1929)
• Bahar Hikâyeleri (1939)yalan
• Son Öpüş (1939)
• Bir Otelde Yedi Kişi (1940)
• Bir Yudum Su (yedi yeni öyküyle birlikte) (1949)
• Hikâyeler” (1973)
• Beşer Dakikalık Hikâyeler (2000)
• Yaz ve Aşk Hikâyeleri (Ekim 2004)