Cüneyt Bagci

Cüneyt öğretmen ...

"Edirne'nin bir sınır kasabası olan İpsala ilçesinde doğdu.

Ama sınırları dar geldi ona,

Sığamadı sınırlarına..

Aldı çantasını sırtına,

Bir gezgin misali,

Karış karış gezdi güzel ülkemizi..

Daha çocuk yaşlarda keşfetti ülkemizin güzelliklerini,

Maddi açıdan fakirdi Cüneyt öğretmen..

Ama gönlü tüm kainatı içine sığdıracak kadar zengindi.

Lise sıralarında Edebiyat öğretmeninin sırtından açıp verdiği paltoyla ısındı okul yollarında.

Giydi o paltoyu öğrenciliği boyunca..

İşte o günü hiç unutmadı..

Yıllar sonra hep o anı yaşattı içinde..

Hayatının miladı olarak kabul etti o günü..

Edebiyat sevgisi o günlerde filizlendi içinde..

Adeta aşık oldu edebiyata..

Yazın çalıştı, Tatilde çalıştı..

Canını ortaya koydu,

Gönlünü ortaya koydu Edebiyat uğruna..

Tek bir hedefi vardı..

Oda yıllar önce paltosuyla ısındığı Edebiyat öğretmeni gibi..

Edebiyat öğretmeni olmak..

Paltosunu veren edebiyat öğretmeni kadar yardım sever..

Ve idealist olmak..

İşte o ideallerine kavuştuğu gün ruhu sınırlarını bulacaktı ..

Cüneyt öğretmenin..

Kısaca..

İyiliklere aşık..

Güzelliklere sevdalı..

Paylaşırken çoğunu paylaştığı kişiye verebilen..

Bir lokma ekmeği, bölmeyi bilebilen..

Candır Cüneyt öğretmen..

Onu tanımak için ruhunu tanımak gerek..

Duygularını tanımak gerek..

Onu takip etmek gerek..

Dahada önemlisi onun gibi yaşamak gerek..

İyiki varsın Cüneyt öğretmen..

İPSALADAN YOL UZUN

Bir çocuk düşleyin lise çağında,

Sırtında çantası, Delik ayakkabısı,

Anadolu yollarında..

Bir hak ödeme peşinde.

Ama kolay bir hak değil..

Bir çocuk düşleyin,

Edebiyat öğretmeninin verdiği paltoyla ısınan.

Ve o paltonun hakkı için yollara düşen..

Palto ucuz, Palto çok pahalı.

Ödenmiyor bir türlü hakkı..

Kendine söz vermiş çocuk.

Edebiyat öğretmeni olacak,

Çocukları okutacak,

Kitaplar yazacak

paltonun hakkını ödeyecek.

O çocuk şimdi edebiyat öğretmeni.

Paltonun hakkınıda ödemiş aslında..

Kitapta yazmış,

Çocuklarda okutmuş.

Ama hiç unutamamış o vefayı.

Bir yağmurlu havada,

Öğretmeninin sırtından açıp verdiği

O paltoyu unutamamış.

Unutulmazki..

Kaç tane oğretmenimiz kaldı öyle..

Hani ben onlara Atatürkün vekilleri diyorum.

Çok olmasalarda..

İyiki vardırlar.O paltoyu verenler.

İyiki vardırlar ,

Edebiyat öğretmenleri,

Onu rehber alan öğrencileri..

ve..

İYİKİ VARSIN CÜNEYT ÖĞRETMEN..